معنی گور کردن در لغت نامه دهخدا

دفن کردن مرده را. به خاک سپردن مرده: نصر سیار بر واصل عمرو نماز کرده اندر سراپردۀ خویش گور کردش. (تاریخ بخارای نرشخی ص 73).، - به گور کردن، گور کردن. به خاک سپردن: و او را (مروان را) به دمشق به گور کردند. (تاریخ سیستان ص 106). سر عبدالرحمن به مصر به گور کردند و جثۀ او به رخد. (تاریخ سیستان). و امیرالمؤمنین مأمون فرمان یافت به روم... و آنجا به گور کردند او را. (تاریخ سیستان)

معنی گور کردن در فرهنگ لغت هوشیار

دفن کردن مرده را: نصر سیار برو اصل عمرو نماز کرده اندر سراپرده خویش گور کردش. یا به گور کردن، دفن کردن

معنی گور کردن - جستجوی لغت در جدول جو

گور کردن(سَ بَ وَ دَ)

لغت نامه دهخدا

گور کردن

فرهنگ لغت هوشیار

گذر کردن

گذشتن و عبور کردن از جایی

فرهنگ فارسی عمید

گرو کردن

گرو گرفتن، چیزی را به رهن گرفتن

فرهنگ فارسی عمید

شور کردن

مشورت کردن، کنکاش کردن، رای زدن

فرهنگ فارسی عمید

جور کردن

فراهم و آماده کردن، مرتب و هماهنگ کردن

فرهنگ فارسی عمید

زور کردن

زور و قوه به کار بردن، ظلم و تعدی کردن

فرهنگ فارسی عمید

غور کردن

کنایه از در کاری یا مطلبی به دقت رسیدگی کردن

فرهنگ فارسی عمید

دور کردن

چیزی را در فاصلۀ دور قرار دادن، کسی را از خود راندن یا به محل دور فرستادن

فرهنگ فارسی عمید

گذر کردن

عبور کردن گذشتن: همی رو چنین تا سر مرز هند وز اینجا گذر کن بدریای سند، داخل شدن تیر در موضعی و از آن بیرون رفتن: آری آن تیر از او چو کرد گذر شد گشاده بر او دو چشم دگر. (جامی)، تجاوز کردن رحجان داشتن: هنر بر گهر نیز کرده گذر سزد گر نمانی بترکان هنر. یا گذر کردن بر دست کسی. بدست کسی آمدن و بیرون رفتن چیزی: این شیخ با این همه جاه و قبول و مال بسیار که بر دست او گذر میکند

فرهنگ لغت هوشیار

گیر کردن

بمانعی تصادف کردن و از سیرو حرکت باز ایستادن: پایش لای زنجیر گیر کرد، دچار مشکلی شدن بمخمصه ای گرفتار شدن، عاشق شدن دلباخته گردیدن، یا گیر کردن سگ. سخت پارس کردن سگ. گیر گیر کردن

فرهنگ لغت هوشیار

گول کردن

گول زدن، یا خود (خویش) را گول کردن، خود را نادان نشان دادن: گول بس کن خویش را غره مشو، آفتابی را رها کن ذره شو، (مثنوی)

فرهنگ لغت هوشیار